powracam  do ciebie
lagodnosci fala gladzi me mysli
potrzebuje jej tak wiele
moze lepszy swiat tobie wysnisz

moze w   bezbarwny poranek
dostaniesz bukiecik kwiatkow
watlych niezapominajek
leniwych blawatkow

moze odegnasz bezwartosc
takiego gestu tej chwili
szumem skrzydel -ptak- wlecisz
 z gwarnej laki  z szelestem





...

...








moj krok zaplatany w sniegowa burze
zmierzam do siebie samej
niebo sie chmurzy
szal w zamieci wyrawa wiatr
igra z nim twardo
tanczy nieczuly
dosiegam mysla  odleglych chwil
dobieram slowa
chce dotknac  mil
musnac  chce reka ciebie
bez snow
o blekitnym niebie








...

...

zebralabym twoje wszystkie zapomniane chwile
ulozylabym w wazonie jak bukiet kwiatow
pachnialyby by toba , laskotaly mile
szelescilyby wierszem zimowych wiatrow

skrzylyby mrozem jak iskry migotliwe
lyskalyby jasno jak slonca promienie
glaskalyby dusze wonnym igliwiem
odegnawszy precz bezbronne zapomnienie




...

...






spojrzalam dzis na ciebie oczami mojego dziecka
martwil sie , pewnosc z niego wyciekla
czerwien oblekla policzki rozowe
odjelo mu mysli i mowe

chcial cie poznac zobaczyc
wszczac moze rozmowe
ogrzac sie twoim cieplem
nie mozesz nic na to
i ja nie moge

przekaze mu wszystkie
najlepsze chwile  przy tobie
napisze o nich
to przeciez proste ...






...

...





noc taka atramentowa
szemrze deszcz
stukając kroplami
tuk tuk...ziemia mokra

dudnią ulice z daleka
myślę sobie nie zwlekaj
tęsknoty biegną , nie czekaj
 a ona wciąż się uśmiecha








...

...





odwiedzilam cie z zaskoczenia
pod filizanka kawy scielil sie obrus
ktory wykonalam ja
zapomnialam o nim Bog wie ile lat
ty wciaz go masz
dzis to juz cien w snow oprawie
pytam wiec stawiajac fakt odwaznie
czy jest jakas droga jeszcze 
i czy moge
jakos
zatrzymac czas ...?






...

...





jeszcze tygodnia nie mam
sama w krainie lagodnosci
pieciu dni nie mam
wstydze sie nagosci

jeszcze trzech dni nie mam
rozgryzam trudnosci
najzwyklej ludzie placza
lekajac sie najprosciej



...

...





drugi wieczor mija mi w uspieniu
sama z soba rozmawiam o sumieniu
zaplatana w gwiazd mglawicy
patrze w oczy syberyjskiej wilczycy

dzikie zwierze to niemoc
wdziera sie we mnie jej przemoc
otula mnie szalem z koronek
platkami wiosennych jablonek

kusi i lasi jak szczenie
poglaszcz -  szepce - swoje  brzemie..
nie lekaj sie wlasnej tesknoty
wspomnienia chodza noca jak koty

winna jestem zapomnienia
zimy sloty
wiosny roztopow
lata ocieplenia
winna jestem zapatrznia w punkt jeden
wielu lat wedrownik ja ...
w krainie nieistnienia




...

..





lubilas zwiewne sukienki
wdziecznie igral w nich wiatr
muskal wszystko dokola 
zapomnialas  z uplywem lat

my w swiecie pieszych
schodzilysmy 
od konca do konca
cale  miasto, ulubiony trakt

spaceruje do dzis
od wyspy a do wyspy b
mysle wtedy o tobie
jak dziecko chowam w twoj cien ..






...

...





spaceruje ulicami tego miasta
gdzie minelo  moje dziecinstwo
slysze twoj glos wpleciony w dzwieki ulicy
razem jemy ciastka

tam jest jesien pochmurne niebo
szarzeja bloki o zmroku
cukienia pachnie tak blisko
jak gdybym zabrala ja tu do domu

no wiec jemy ciastka
okragle paczki obsypane pudrem
pies tanczy na smyczy przy moim  boku
a w tobie spokoj ... ja i spokoj ..





...

...





tego spotkania juz nie bedzie
w imrowizacji czekam na nie tyle lat
blekitne niebo mozajki przedzie
pozostal dzien i noc i wiatr

jestem wiec duza
przybylo mi wiele lat
wiem ze stworzylabys
dla mnie
nowy swiat

na pograniczu jeziora snu
trwam w zamysleniu
a ty tam na koncu horyzontu
uwaznie  patrzysz na mnie
usmiechasz sie
jakbys chciala szepnac
- nic sie nie boj ...
    ten swiat jest  twoj 




...

...






w myślach jestem w twoim domu
przytulny pokój , kominek
zapach zwęglonego drwa
firanki frywolnie zwieszone gdzieś  z boku
i tak w mej pamięci zacisze trwa

wśród świateł wielkiego miasta
gdzieś w zapomnieniu przemijam lata
według dziwnego prawa

marzę że przyjdzie do mnie list
parę zdań z tamtego świata...





...