zebralabym twoje wszystkie zapomniane chwile
ulozylabym w wazonie jak bukiet kwiatow
pachnialyby by toba , laskotaly mile
szelescilyby wierszem zimowych wiatrow
skrzylyby mrozem jak iskry migotliwe
lyskalyby jasno jak slonca promienie
glaskalyby dusze wonnym igliwiem
odegnawszy precz bezbronne zapomnienie
...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz